- 0313 -

1350, 19 VI, Złotoryja (Goltberg)

an dem nestin Sonabende des heylegin Toufers

Bolesław, książę Śląska i pan Brzegu (Bolezlaus Herzog in Slesien und Herre zu dem Brege), stwierdza, że Elżbieta (Elysabeth), wdowa po Wyszku z Tarnowa (Wyschken von Tarnow), przekazała Piotrowi z Proboszczowa, wójtowi dziedzicznemu w Złotoryi (Petir von Probisthayn, Erbvoite zu dem Goltberge), 5 grzywien, które niegdyś posiadała jako dożywocie (Leibgedinge) na 20 łanach znajdujących się przed miastem Złotoryją (Goltberge) przy drodze do Chojnowa (Heynow) i należące do 100 łanów. Niniejszy kontrakt potwierdza również syn wystawcy, książę Wacław I (Wenzlaus).

Świadkowie: mieszczanie złotoryjscy (an dem Goltberge): Cunat vor Agneten, Henning z Rząśnika (Schönwalde); Fricze ze Snowidzy (Hertwigswalde) i Ruswin.

Fragment pieczęci wystawcy.

Oryg.: niem., WAP Wrocław, sygn. Rep. 125, nr 202.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk